De vissershaven ten noorden van het strandplaatsje Nha Trang. Alle vissersbootjes zijn blauw, de ronde mandjes zijn een soort roeibootjes. We kwamen deze haven tegen tijdens ons dagje fietsen. Net links hiervan bevindt zich een visafslag, waar onder andere hele rekken vol vis hangen te drogen in de zon.
De middag snack (fruit) tijdens de Mama Hanh boottocht in Nha Trang. Wij waren de enige drie niet-Vietnameze toeristen op de boot en dat was een leuke ervaring. De Vietnamezen konden overwegend niet zwemmen en wij konden overwegend niet zingen tijdens de karaoke... :-)
We hebben enorm genoten van het Engels in Vietnam en dan haalt dit bord het nog niet bij de leuke manier waarop het Engels wordt uitgesproken. Na 3 weken waren we zelf al zo ingeburgerd dat we om "oran ju wi eye" vroegen, om dan keurig orange juice with ice te krijgen!
Overal in Vietnam hangen posters en staan standbeelden waarop de boodschap vooral lijkt te zijn: voorwaarts! Sas en Marjan doen vrolijk mee of spelen ze luchtgitaar...?
Het prachtige strand van Nha Trang: tropisch blauw, heerlijk warm, palmbomen en om de 3 seconden iemand die vraagt of je een zonnebril/zippo/stuk ananas/boek/kunstwerk wilt kopen. Heerlijk!
Kledingwinkel/naai atelier in Hoi An. Overal in dit dorp wordt kleding op maat gemaakt. Wij kwamen deze vrouw en haar gezin in de nachtbus van Nha Trang naar Hoi An tegen (haar 2 zoontjes hebben de nacht naast/op/onder Sas doorgebracht) en hebben onszelf hier lekker verwend.
Dagje fietsen buiten Hoi An. Wie kan de mooiste foto van een rijstveld maken?
Fietstochtje door Vegetable Village (aka Wortel Dorp), een dorp waar mensen nog gewoon leven maar wat deels in stand wordt gehouden om het authentieke dorpsleven te laten zien (tegen betaling van een kleine toegangsprijs). Erg leuk om doorheen te fietsen.
Het strandverkoopstertje Bi. Je wordt in Vietnam om de 5 seconden wel door een verkoper 'lastig gevallen' en soms lukt het een leuk gesprek aan te knopen. Bi was achter in de 20 en moeder van 2 kinderen, een meid van 5 en zoontje van een paar maanden. Gedurende 7 jaar huwelijk was haar man nu al 5 jaar werkloos, zodat Bi kostwinnaar was als strandverkoopster, pedicure, manicure en masseuse. Om de toeristen niet al te veel lastig te vallen, krijgen zij en haar collega's alleen een vergunning om elke 2e dag op het strand te werken. Naast Bi raakten we ook in gesprek met een meisje van tegen de 20, die Engels studeert en daarna als tourguide wil werken. Ze verkoopt sieraden op het strand om haar studie te kunnen betalen én haar Engels op te vijzelen. Een vriendje hoeft ze nog even niet - eerst haar studie afmaken! Een meid die er zeker gaat komen, want met haar verkooptalenten zit het wel goed: "you open your heart... and you open your wallet" :-)
Boottochtje op de Perfume River in Hue. Terwijl wij van de omgeving genoten, was het gezin nog bezig met hun middagdutje. Moeder bestuurde de boot, vader slaapt ergens achter de deuropening en hun 2 tienerdochters liggen nog net te pitten voordat ze zo dadelijk hun souvenirs aan ons moeten zien te slijten. Verkopen ze niet genoeg, wordt papa boos en niet zo'n klein beetje ook, merkten we. Het hummeltje achterin is het nakomertje van 1,5.
Onze 4-persoons coupé voor de 15 uur durende nachtrit van Hue naar Ha Noi. De matrassen waren smoezelig, over de lakens en dekens gaan we het al helemaal niet hebben, maar we konden wel lekker languit liggen, gelukkig!
De vlaggen hangen uit voor Onafhankelijkheidsdag (2 september) in Ha Noi.
Een willekeurig straatje in 'the Old Quarter' van Ha Noi. Je ziet hier de 'Frans/koloniale' stijl balkons en hoe smal de huizen zijn. Net als in 17e-eeuws Amsterdam, was in Ha Noi de onroerend goed belasting afhankelijk van de breedte van het pand.
Ja, echt waar. Ga je CD winkeltjes in, kom je onze grote vriend tegen. Speciaal voor Gerda op de foto gezet.... :-)
's Avonds op 2 september liep iedereen met ballonnen. Wij hadden ook een mooie Disney ballon gekocht met "Christmas happy to you" voor Dani en Martha, de 2 Amerikaanse meiden die we in Vietnam ontmoet hadden. Deze ijsverkoopsters (heerlijk ijs vol synthetische geur- en kleurstoffen) waren daar nogal jaloers op (wie wil er geen mooie ballon, tenslotte?), maar gelukkig hadden we nog wat ballonnen in onze tas zitten. :-)
Iemand zin in een kippetje vanavond? Je weet in Vietnam in ieder geval zeker dat het vlees dat je koopt afkomstig is van het dier dat je voor je ziet!
Dani geniet van Che, een zoet joghurt/gelatine toetje vol vruchtjes, kokos en zelfs grote bruine bonen. Het smaakt best lekker, maar er glibbert ondertussen van alles over je tong, wat het toch wel weer een erg spannende ervaring maakte...
Een prachtige z/w foto van Ha Long Bay in de mist, genomen door Sas, die de batterij van haar fototoestel in de oplader had laten zitten. De baai is ook met regen schitterend en het zeewater was alles behalve koud (lekker gezwommen), maar een zonnetje en mooie zonsondergang was ook wel wat waard geweest...
Deze arbeidsters wieden handmatig al het onkruid van de grasvelden tegenover het mausoleum van Oompje Ho. Het is een baan en een baan betekent inkomsten, maar ergens zit je toch met de gedachte dat dit mensvriendelijker moet kunnen en er zinvoller werk te bedenken is.
1 opmerking:
Nou, eindelijk alles gelezen, althans bijna alles, want ik moet nu weer even werken, tenslotte leven we niet van de wind. Zeg, kunnen jullie de onkruidwiedsters die voor oompje Ho zorgen niet eens deze kant uitsturen, dan kunnen ze voor tante ger aan de slag. Verder hartelijk dank voor Andre R. dat maakt zo'n reis weer extra verrassend, nietwaar! Nou ik ben benieuwd waar de volgende reis naar toe gaat. Ik hoor het wel. Tot ziens maar weer een keer.
Een reactie posten